Bespreking

Bedenking

Omschrijving

Toelichting



"Het zinnenstrelen en het vele dat daar rond cirkelt krijgt steeds opnieuw en telkens anders een tastbare gestalte in het bijwijlen bevreemdende oeuvre van Claude Dendauw. In alles wat hij beeldend onderneemt is breekbaarheid aanwezig, schroomvol grijpen naar vorm en inhoud, letterlijk en figuurlijk. Er straalt een inventieve ingesteldheid die natuur en haar materie heeft ingepalmd om zacht te vertellen en bewogen te suggereren.

Contrasten zijn heel vaak zoniet bestendig aanwezig in wat Claude Dendauw bedenkt en tastbaar maakt, zichtbaar en voelbaar,  telkens opnieuw in een verrassende vormentaal die verbaast en verwondering doet groeien en om medeplichtigheid verzoekt. "

Hugo Brutin (a.i.c.a.)

-----

"De beelden zitten in zijn hoofd. Hij noemt het zijn museum van herinnering en verlangen. Zijn tekeningen zijn reproducties van wat er in zijn museum opgeborgen zit. Het zijn fragmenten uit een grote verzameling, een geheel waar gedachten, dromen en de zogenaamde werkelijkheid, het leven, in elkaar verstrengeld zitten." 

Claude Dendauw

-----

"Hij plaatst stenen zoals hij een naam zou schrijven in het zand of de letters van die naam met een penseel en zwarte inkt zou schrijven op een blad uit rijstpapier, tot de wind komt en op het strand alles uitwist." 

Jo Verbrugghen

-----

"Zoals een behoedzame Chinese schrijver of kalligraaf pent hij een lang verhaal neer op een matras die even de witte ruimte van serene drager wil vertolken. Met een klein pennetje dat telkens opnieuw in een flesje Oost-Indische inkt zijn woorden gaat opvissen beschrijft hij verlangen en ontdekking, Dichtung und Wahrheit, licht in woorden van het zwartste zwart. 

De matras staat model voor een zachte spanning. Alweer een contrast want de drager slorpt woorden en zinnen op die aldus tenger zijn geworden en laat ze voldoende aanwezig zijn en blijven op haar zowel slappe als gespannen huid."

Hugo Brutin (a.i.c.a.)

-----

"Het is de stilte die wordt weergegeven, de aanwezige maar niet hoorbare geluiden, kreten en zuchten.

De stilte is eigenlijk niets anders dan de aanwezigheid van geen geluid. Zo zou je kunnen stellen dat de herinnering de aanwezigheid is van geen gebeurtenis, net zo als het verlangen eigenlijk ook de aanwezigheid van geen gebeurtenis belichaamt. Bij deze kan er worden vast gesteld dat de herinnering en het verlangen hetzelfde belichamen en dezelfde aanwezigheid herbergen. Toch is de invulling totaal verschillend, maar soms ook niet, dan kan men spreken van de gelijkheid van herinnering en verlangen zoals men spreekt van een spiegelbeeld en zijn beeld."

Claude Dendauw

-----

"Claude Dendauw-Imbo bouwt vanuit de veelheid van zijn emoties, de rijkdom van zijn verbeelding en zijn ingewijd zijn in de geheimtaal van de materie een kamer van verbazing en verrukking, van authentiek mediteren omtrent natuur en cultuur, omtrent de essentie van het zinnenstrelen."

Hugo Brutin (a.i.c.a.)